Marieme gengur illa í skólanum og upplifir sig bælda í fjölskylduaðstæðum og er þreytt á strákunum í hverfinu sínu. En hún hefur nýtt líf þegar hún vingast við þrjár stúlkur sem henni eru frekar að skapi, hún breytir nafni sínu, klæðaburði og hættir í skólanum til þess að vera samþykkt betur inn í hópinn. Myndin hlaut stórkostlegar viðtökur á kvikmyndahátíðinni í Cannes 2014, þar sem hún var sýnd í flokknum Director´s Fortnight.

Rómantíska tímabilið í Berlín. Unga ljóðskáldið Heinrich óskar þess heitt að sigra dauðann með ást, en á erfitt með að sannfæra Marie frænku sína um að fremja sjálfsmorð sér til samlætis. Þegar hann hittir Henriette, sem er gift viðskiptafélaga hans, flytur hann óskir sínar um að hún fremji sjálfsmorð honum til samlætis og tekur hún illa í það í fyrstu. Þegar Marie kemst að því að hún er haldin ólæknandi sjúkdómi þá horfir málið ekki eins við. Amour Fou er rómantísk gamanmynd sem er byggð lauslega á sjálfsmorði ljóðskáldsins Henrich von Kleist árið 1811. Myndin var tilnefnd í flokknum Un Certain Regard á Cannes Film Festival 2014.

Jimmy Gralton byggði danshús árið 1921 á afskekktum vegamótum í Írlandi, þar sem ungt fólk gat komið og lært, skipst á skoðunum og látið sig dreyma, en fyrst og fremst til þess að dansa og hafa það skemmtilegt. Þá var það talin synd, en Jimmy´s Hall fagnar anda hinnar frjálsu hugsunar. Danshúsið var pólítískur minnisvarði um þessa tíma, en myndin var valin í keppni hinna virtu Palme d´Or verðlauna á kvikmyndahátíðinni í Cannes 2014.

Maður og kona eru ein í herbergi, ástfangin í laumi. Þau þrá hvort annað í taumlausum losta. Þau deila nokkrum augnablikum saman sem eru þýðingarlaus. Í það minnsta stendur maðurinn í þeirri trú að þau hafi verið fullkomlega þýðingarlaus. Í einni andrá sætir maðurinn, Julien, lögreglurannsókn þar sem hann á engin orð. Hvað gerðist? Hvað er hann ásakaður um? Myndin var sýnd á kvikmyndahátíðinni í Cannes 2014 í flokknum Un Certain Regard og hefur hlotið stórgóða dóma gagnrýnenda.

Í Ísrael er hvorki kostur á því að ganga í borgaralegt hjónaband, né að ganga í gegn um borgararlegann skilnað. Aðeins rabbínar hafa til þess lögleg völd til þess að staðfesta skilnað, með fullu samþykki frá eiginmanni sem er því í raun enn valdamesti aðili málsins. Viviane Amsalem hefur reynt að sækja um skilnað í þrjú ár. Eiginmaður hennar neitar henni um skilnað en Viviane er staðráðin í að berjast fyrir frelsi sínu. Gett: The Trial of Viviane Amsalem í leikstjórn Ronit Elkabetz og Shlomi Elkabetz var sýnd á Cannes Film Festival 2014 og vann til þrennra verðlauna á Kvikmyndahátíðinni í Jerúsalem 2014.

Strákur nálgast stúlku í partýi og upplifir hann þessu fyrstu kynni sem ást við fyrstu sýn. Hún efast um þessa hrifningu hans og hann reynir hvað hann getur að sannfæra hana. Strákurinn fylgir henni heim og eyða þau það sem eftir lifir nóttu gangandi um götur Madríd þar sem þau deila ógleymanlegum augnablikum saman. Strákurinn heillar stúlkuna og eyða þau nóttinni saman heima hjá honum. Myndin hlaut verðskuldaða athygli og verðlaun á kvikmyndahátíðinni í Malaga þar sem hún var frumsýnd 2013, og hið virta tímarit Variety hefur lofað aðalleikonuna Aura Garrido sem rísandi stjörnu.

Hugmyndin er einföld: Gift kona og einstæður maður hittast. Þau elskast, þau rífast og hnefar fara á loft. Hundur ráfar vegalaus á milli borgar og lands. Árstíðirnar líða hjá. Maðurinn og konan hittast aftur. Hundurinn er á milli. Annað þeirra er hitt, hitt þeirra er annað og þau eru þrjú. Fyrrum eiginmaðurinn eyðileggur allt saman. Önnur kvikmynd hefst, sú sama og áður en samt sem áður er hún það ekki.
Goodbye to Language er tilraunakennd frönsk mynd í 3D í leikstjórn Jean-Luc Godard en þetta er 39 mynd hans í fullri lengd. Myndin var í keppnisflokki á kvikmyndahátíðinni í Cannes 2014 þar sem hún vann verðlaun dómnefndar.

María er föst á milli tveggja heima. Hún er fjórtán ára og á sér áhugamál sem unlingar hafa, og elst upp á hefðbundnu kaþólsku heimili. Myndin var frumsýnd í keppni á Alþjóðlegu kvikmyndahátíðinni í Berlín, Berlinale, þar sem hún vann Silfurbjörninn fyrir besta handritið en myndin var tilnefnd sem besta myndin á sömu hátíð.